zondag 29 maart 2015

zonsverduistering 20 maart 2015

Op vrijdag 20 maart was er een gedeeltelijke zonsverduistering, die voor een groot deel schuil ging achter de bewolking. Ik beleefde deze duistere dag in de Amsterdamse Waterleidingduinen, toch heel bijzonder om mee te maken.


Vrijdag 20 maart, er werd aardig weer voorspeld, een klein beetje bewolking en behoorlijk wat zon. Al vanaf het moment dat ik hoorde dat op deze dag een gedeeltelijke zonsverduistering plaats zou vinden had ik al het plan om dan in de duinen van het AWD te zijn. Want ik wilde meemaken hoe de natuur op dit verschijnsel reageerde. In 1999 zat ik op mijn werk, maar deze dag zou ik het gaan beleven in de natuur.....
Helaas was het die ochtend zwaar bewolkt en was er heel weinig licht.....al voordat de zonsverduistering begon.


Een drinkend damhertje aan de waterkant is altijd wel leuk. Verder heb ik op deze dag opvallend weinig damherten gezien. In het gebeid Kippendellen vond ik ze heel erg schuw. Eerst keken ze me aan ( zoals ik van ze gewend ben) maar op het moment dat ik mijn camera richtte, gingen ze ervandoor.....vreemd.


Rustende knobbelzwaan. Tijdens de zonsverduistering koelde het flink af, het werd zelfs koud. En het bleef ook fris deze dag, door het wegblijven van de zon. Dus niet de eerste vlinders waar ik op hoopte. De wintergasten heb ik niet meer gezien, wel hoorde ik meerdere tjiftjafs. Dat zijn voor mij toch wel de lentebodes.



En de heggenmusjes die vaak zingend op een top van een boom of struik zitten, voor mij ook een teken dat de lente er toch echt aan komt.


Nog weinig kleur in de natuur...



Heel even kwam er wat meer licht en kon ik deze rustende kuifeendjes mooi fotograferen.



Deze koolmees wilde ook wel even meewerken



Het vosje had weinig interesse in een fotoshoot, dus ik liet haar verder met rust en wandelde door naar de Zandvoortselaan, ik was benieuwd of de aalscholvers alweer op de nesten zaten.



Een mooie donkerbruine spitser in het gebied Kippendellen. Dit jonge mannetje was niet schuw, maar de hindes sloegen al snel op de vlucht.


Op de eilandjes zaten verschillende aalscholvers. Er zaten ook wat aalscholvers in de bomen en een enkeling zat op een nest, maar het was niet te fotograferen, het licht was echt beroerd en er zaten veel takken in de weg. Ik ga nog wel een keertje terug op een mooie zonnige middag.



Ik kan het me nog niet voorstellen: een AWD zonder damherten......
Ik blijf iedere keer genieten van deze dieren, en ik blijf ze ook met plezier fotograferen. Dit groepje stond vlak bij de uitgang Zandvoortselaan.
Hoewel het op fotografiegebied een beetje tegen viel, was het toch een heerlijke dag. Niets is fijner dan even lekker alles van de drukke werkweek los te laten en helemaal op te gaan in de omgeving. De AWD is voor mij echt de plek om helemaal tot rust te komen. Dus ook deze donkergrijze dag was weer de moeite waard. 

zondag 22 maart 2015

De grote drie van de AWD

Damhert, vos en ree, de drie grote zoogdieren die je in de Amsterdamse Waterleidingduinen tegen kan komen.



Afgelopen tijd heb ik nog wat foto's gemaakt in de Amsterdamse Waterleidingduinen die ik nog niet heb kunnen plaatsen.
Deze keer een blogje over de grote 3, de drie grote zoogdieren die je in de AWD tegen kan komen: Damhert (bijna niet te missen) , vos (ietje lastiger maar als je de plekjes weet kom je er vaak wel eentje tegen) en de ree ( daar moet je echt wat moeite voor doen, deze dieren zijn schuw en laten zich niet zomaar zien. Bovendien zijn er niet zoveel reeën meer in de AWD).
Vanaf de heuveltop werden wij gade geslagen.



Deze foto's maakte ik op 14 februari. Het was een grijze dag met een frisse bries. Vogels lieten zich nauwelijks zien, en zelfs de damherten leken die dag verstoppertje te spelen. dit vind ik een van de mooiste plekken van de AWD, wat een uitzicht. Helaas was het deze dag te koud om er lang te blijven, dus de lunch lieten we nog even in de tas zitten, daarvoor zochten we een lager gelegen en  meer beschutte plek.




Op 22 februari begon de dag zonnig maar toen ik terug bij de Zandvoortselaan was, nam de bewolking toe. Dit damhert stond er even mooi bij op de heuvel.



Even een ander soort foto met een doorkijkje.....



22 februari, het zonnetje is nog wat waterig maar de bewolking zou het winnen die middag.



Eerder die middag was het nog prachtig weer. Dit vosje zat lekker in de de zon.



Tegenwind. Net als op 14 februari, was het ook deze dag weer wat frisjes door een aanwakkerende wind.


Alert



rust



Gewoon mooi.....



Op 6 maart was ik weer in de AWD, dit keer samen met Henk met als doel: reeën.



Als de zon nog niet boven de bomen uit komt zien we deze reegeit met daarachter een rustend damhert. Mooi om het verschil tussen deze dieren te zien. De ree is altijd waakzaam en alert, het damhert trekt zich niets van onze aanwezigheid aan en blijft lekker liggen.



Een andere reegeit lijkt wel naar ons te knipogen: ik heb jullie wel gezien hoor. Als je voldoende afstand houdt, je heel rustig beweegt kun je met een zoomles toch aardige foto's van reeën maken, als je ze eenmaal hebt gevonden.



In de ochtendzon.
Zodra de zon echt op is, lopen de reeën het bos in. Wij besluiten om verder te gaan naar een ander gebied waar we deze dag ook nog langs wilden gaan.
In deze periode (half februari - half maart) is het in de AWD toch een beetje komkommertijd. De wintergasten vertrekken, de zomervogels zijn er nog niet en de landschappen zijn toch vooral kaal en dor. Dan is het toch een meerwaarde van het gebied dat je deze dieren tegen kan komen. En zo is er ook in komkommertijd altijd wel wat te zien in de AWD.

woensdag 18 maart 2015

Boshut Clinge Blog

Op een zonnige donderdag 12 maart bezochten Miranda en ik de boshut Clinge, deze hut wordt beheerd door de Stichting Zeeuws landschap en ligt op een terrein waar verder niemand mag komen. Vanuit de luxe hut ( met waterkoker en koffiezetapparaat) hebben we een hele dag kunnen fotograferen. De eekhoorntjes stalen toch echt de show en daarvan had ik dus ook de meeste foto's. Daarnaast was ik heel blij dat ik de mooie kuifmees eens goed op de foto kon zetten. Hier een impressie van een dagje in de boshut.
De koolmezen waren veelvuldig te zien voor de hut, soms met groepjes van 3 of 4 tegelijk. Ook een pimpelmees en roodborst lieten zich regelmatig even zien. Een mannetjes merel scharrelde ook rond en nam in de middag zelfs even een bad in de waterbak, maar deze foto's vond ik niet mooi genoeg voor de blog.

De grote bonte specht (v) kwam ook af en toe even kijken.
We hoorden in de verte steeds een groene specht, maar helaas kwam deze niet in de buurt van de hut. Een fazant kwam even langs de hut, 2 nijlganzen en we hoorden ook het winterkoninkje zingen, helaas liet dit mooie kleine vogeltje zich niet zien (alleen maar luid en duidelijk horen, wat een volume komt er uit zo'n klein beestje). 
De boomklever zat een keertje stil

En nog even heel dichtbij de hut

En daar is de kuifmees, een van de soorten van mijn wensenlijstje. Wat issie mooie he.

Nog maar eentje van de kuifmees. Fotograferen was soms lastig, de zon scheen fel en in de middag was het licht behoorlijk hard. ik was even vergeten dat ik in dit soort situaties alles handmatig moet instellen, nu had ik soms te lange sluitertijden ( ik had alleen diafragma ingesteld, de rest op automatisch) waardoor delen van vogel of boomstronk overbelicht raakten. Moet ik de volgende keer echt even op letten. :-)

En nog een kuifmeesfoto.....

En daar is eekhoorn nummer 1. Bij de hut is voer neergelegd, voor zowel de vogels als de eekhoorns. De appels zijn bij de merels in trek, maar deze eekhoon lust ze ook wel. Dit stukje appel werd dus door de eekhoorn ingepikt.

Soms klommen de eekhoorns even in de nabijgelegen bomen, wat een acrobaatjes zijn het. Hier zit ie ondersteboven tegen de boom aan, ze hebben scherpe klauwtjes, waarmee ze zich dus in deze houding vast kunnen houden.

Een kort moment waar de eekhoorn even boven de boomstronk uit komt kijken. hoi Hier ben ik.....en vervolgens was ie er alweer vandoor.

Op zo'n zonnige dag en na een maaltijd van appel en walnoot wordt je natuurlijk dorstig. In de middag kwam een van de eekhoorns dus even wat drinken.


De andere eekhoorn, was donkerder van kleur en liet zich niet zo vaak zien voor de hut. Deze eekhoorn vond het leuk om net naast de setting op de grond te gaan zitten, wat lastiger om te fotograferen, maar het leverde mij toch een paar mooie foto's op.

Knabbelend aan een nootje...

En dit is misschien wel mijn favoriet, de foto moest ik nemen met tegenlicht, de zon was inmiddels gedraaid en stond schuin voor de hut. Toch vind ik het een mooie foto.


En nog maar eentje van de eekhoorn.
De beestjes waren razendsnel en zaten bijna niet stil, het was dus lastig om ze op de leuke momenten te fotograferen. Maar het was een genot om naar ze te kijken.
 Hoewel het tussen 12 en 14 uur heel rustig was met vogels hebben we toch een topdag gehad, met eekhoorns en de kuifmees als favorieten, die stonden ook op mijn wensenlijstje dus met hun bezoekjes aan de hut was ik heel blij. Verder waren het de bekende bosvogeltjes, maar ook dat blijft leuk. De snelle boomklever gaf deze keer nog wat gelegenheid om hem te fotograferen en ook de grote bonte specht werkte leuk mee. Ik kijk terug op een geslaagde dag.

donderdag 12 maart 2015

zwarte zwanen met kleintjes, polders Poelgeest

Soms heb je van die natuurmomenten waar je nog dagen aan terug denkt, zo mooi. In het weekend van 6-8 maart heb ik genoten van een paartje zwarte zwanen en hun jongen. Vanaf het moment dat het eerste jong op het nest zat onder moeders vleugels tot het vertrek van de zwaantjes met hun ouders naar het "grote" water. Zo had ik na de zwanendans van de knobbelzwanen nu weer een prachtige zwanenserie uit de Poelgeest polders.


Vanaf eind januari lag deze zwarte zwaan op het nest.
Het eerste jong is waarschijnlijk op donderdag 5 maart geboren.
Op vrijdag 6 maart bracht ik weer een bezoekje aan de poelgeest polders, vanaf eind februari begint het daar weer echt leuk te worden met veel vogels (veel soorten ook). Ik had al op waarneming.nl gezien dat er 1 pul was. Ik hoopte natuurlijk dat ik daar iets van zou gaan zien.


Samen op het nest. Ik wist toen nog niet dat er 2 pulletjes onder de vleugels van de zwaan liggend op het nest zaten.


De kleintjes


Lief, de andere pul had weer de beschutting onder de vleugels opgezocht, er stond namelijk een stevige wind, precies op het nest.



Dit pulletje vroeg steeds om aandacht, het andere pulletje onder de vleugels bleef heel rustig en stil zitten.



De oudste pul kreeg op zaterdag 7 maart zwemles van de ene ouder, terwijl de andere ouder bij de andere twee kleintjes op het nest bleef.


alweer lief....


Wat heb ik hiervan genoten, hoe de ouder zwaan dichtbij het kleintje blijft en goed op let wat er om hun heen gebeurd, ze gingen nog niet zo ver van het nest vandaan.





Na de zwemles, weer terug op het nest.



De drie kleintjes met ma of pa op het nest. Wat zijn ze toch schattig.



Ik was net te laat voor het vleugel-wapper-moment, maar ook dit vind ik wel mooi



Close up van een van de ouders



Op zondag 8 maart was het gezin verhuisd naar de overkant van het wandelpad, ze hadden het nest verlaten. Dit betekende ook dat er niet meer eieren waren en dat het derde jong het niet heeft gehaald. Ik hoorde later van andere fotografen dat het jong heel zwak was, in het water was terecht gekomen en opgegeten......ja de natuur is wreed. 


nog onder de hoede van pa of ma zwarte zwaan.






in het zonnetje



Op pad



Zelf voedsel zoeken, moeder zwaan houdt het goed in de gaten.



Zo lief!
Het was heel bijzonder om gedurende 3 dagen deze zwanenfamilie te volgen. Wat gaat het snel. Al na 2 dagen zwemmen de kleintjes met de ouders rond en een dag later zijn ze al van het nest verdwenen en gaan ze buiten de poelgeest polders op avontuur. Ik hoop ze nog eens tegen te komen.
Het is een lange blog geworden, maar deze dagen bij de zwanen leverde zoveel mooie foto's op van bijzondere momenten uit de eerste dagen van het zwanenleven.....dat ik voor 1 keer maar gewoon wat meer foto's plaats.
Vorig jaar kwam ik een familie  zwarte zwanen  tegen in het centrum van Leiden, grote kans dat we dit gezinnetje daar ook nog tegen gaan komen.