donderdag 25 april 2013

Lenteblog April 2013

April doet wat hij wil. Het leek soms herfst en soms toch ook wel op lente. Hier een verzameling echte  lenteplaatjes die ik afgelopen maand allemaal in de omgeving van Leiden heb gemaakt ( Cronesteijn, Poelgeest en de polder rond Stompwijk en Zoeterwoude)

Een lammetje, dat hoort toch echt bij het voorjaar.

Een bloeiende forsythia,  nu in april, anders al vaak begin maart, als een van de eerste struiken die wat kleur gaan vertonen.

Ook de bloesems, die je anders al in maart ziet, kwamen vanaf half april echt in bloei te staan. En als het zonnetje dan even schijnt, komen de bijtjes op bezoek, om de nectar te verzamelen.

 
Zoom, de bosanemoontjes waren ook heel geliefd bij de ijverige bijen.

Hier zit een hele dot nectar aan het pootje van deze bij, maar het beestje gaat rustig door om nog meer zoetigheid tot zich te nemen.

Op het landgoed Poelgeest was het goed toeven in April, ik ben er zelfs twee keer geweest. de tweede keer kwamen ook deze blauwe sterhyacinten aan bod. Wat is macrofotografie toch moeilijk.
 
Maar ook zo ontzettend leuk. Ik hoop deze zomer een macrofotografie workshop te gaan doen bij Caroline Piek. Lijkt me zo leuk om nog meer te leren op dit vlak.

In de Poelgeest polders zitten zeker 6 of 7 hazen in het weiland, meestal helemaal achterin, ver weg. Op een mooie zondagmiddag, zaten ze een keer wat dichterbij en kon ik deze foto van twee haasjes maken. (en prompt zat er een liedje in mijn hoofd over twee haasjes in een groengroengroen knollen land)

Een fuut in de vogelplas Starrevaart, ik was er duidelijk op de verkeerde dag en verkeerde tijd, want behalve heel veel meeuwen zag ik niet veel vogels. Een dag later werden er kluten waargenomen. Jammer dat ik die heb gemist.

Fietsend door de polder kwam ik vlakbij Stompwijk deze torenvalk tegen, hij zat op een oerlelijk verkeersbord, maar ik liet deze kans toch niet gaan om een torenvalk te fotograferen. Toen ik afstapte bleef meneer gewoon zitten.
Niet helemaal mooi in het licht (beetje tegenlicht) maar hier was ik toch wel erg blij mee, en zo was ik mijn Starrevaart teleurstelling alweer snel vergeten. Grutto's zag ik ook nog maar allemaal ver weg in de weilanden. Het ziet er wel naar uit dat ze broeden, dus ik zal over een maandje nog eens een rondje polder maken om te kijken hoe het met de grutto's is, en dan maar hopen dat de boeren het weiland nog even niet maaien.

Cronesteijn, het frisse groen laat zich al goed zien hier. In dit stukje bos zal straks de daslook bloeien en ruikt het er dus naar uien. Voor de daslook ga ik zeker nog terug, om weer met de macro lens te oefenen.

Een koolmees zat hoog op zijn post te zingen, maar hield even zijn snavel toen ik een foto van hem maakte.
In park Cronesteijn bezocht ik nog even de reigerkolonie waar ik vorige  jaren altijd veel reigers op de nesten heb gezien. Nu zag ik vooral lege nesten. Slechts 1 koppeltje reigers zat op een nest, maar door de vele takken kon ik dat niet fotograferen. Ook het ooievaarsnest was leeg, maar er liepen wel twee ooievaars op de grond rond het nest, dus wie weet is dit toch een broedpaartje.

Een Indische gans, die heb ik nog niet eerder in Cronesteijn gezien.

En de vlinders ontwaakten. Toen na het middaguur de zon lekker warm werd, kwamen er een aantal kleine vosjes te voorschijn om van de uitgelopen katjes te snoepen.
Met deze vlinder eindig in de lenteblog van de maand april, ik hoop dat ik in mei meer vlinders kan laten zien, bijvoorbeeld het oranjetipje. 

zondag 14 april 2013

vogels kieken in Drenthe, april 2013

Dat bloggen leuke contacten oplevert is inmiddels wel bekend. Zo kwam ik ook in contact met Nathalie, en na het uitspreken van mijn wens reeën te willen fotograferen, hadden we al snel een afspraak gemaakt. Want naast reeën zag ik in Nathalies blogs prachtige foto's van vogels en vooral de buizerd en de blauwe kiekendief zette ik hoog op mijn wensenlijstje. En zo reisde ik af naar Drenthe om een dagje vogels te kijken en te fotograferen dus gewoon lekker vogels kieken.

De zwarte roodstaart kwam zomaar voor ons op een paaltje zitten. Dat is dan toch een voordeel van fotograferen vanuit de auto, de vogeltjes blijven ook zitten.

Wat een top begin van deze dag. De eerste vogel die we voor de lens krijgen, en dan al zo mooi dichtbij. Dat beloofd wat. Terwijl we wat verderop wachten tot de blauwe kiekendief zich wat dichterbij laat zien, komt de volgende verrassing op een paaltje zitten.

De graspieper landde, schudde even met zijn veren en bleef toen nog even mooi zitten zodat wij allebei een aantal foto's konden maken. (dank je wel meneer Pieper).



Wat leuk om dit vogeltje zo te kunnen fotograferen, graspiepers zitten, zoals hun naam al doet vermoeden, vaak in het gras. Dus zo dichtbij op een (ander) paaltje was een aangename verrassing.

En weer een ander paaltje. Het licht was goed en deze keer had ik mijn diagragma wel goed ingesteld, zodat de achtergrond niet zo nadrukkelijk aanwezig is. Ik was al helemaal blij, niet wetende wat er nog meer zou komen.

Op de plek waar altijd wel een buizerd zit, zag ik twee buizerds naast elkaar zitten. Helaas vloog er eentje net op toen ik mijn foto maakte, maar ze vallen nog net allebei binnen de foto.

De lichte buizerd bleef zitten, en zo ging ook deze wens in vervulling, een buizerd van (redelijk) dichtbij fotograferen. De wens "buizerd op paaltje"blijft nog staan. Oh en de blauwe kiekendief, het mannetje heb ik gezien, ook gefotografeerd maar zelfs als bewijsplaatje was de foto te slecht, dus die heeft de blogselectie niet gehaald.

De volgende verrassing was deze zeldzame witoog eend. Waarom hij zo heet lijkt mij duidelijk. Wat een mooi beestje, maar ontzettend schuw. Ook de kuifeendjes, kieviten en scholeksters waren heel schuw, dan zijn de vogels in de Poelgeest polders toch een stuk beter benaderbaar.
 
En ja hoor, daar issie....een mooie reebok. Maar oh wat zijn deze dieren alert. Na deze foto graasde hij nog heel even, maar bij de volgende cameraklik ging meneer reebok ervandoor. Maar dit momentje was super, dat neem niemand mij meer af. We hadden die dag al eerder reeën gezien, maar ver weg. Ik kwam onder andere voor reeën, en ik kreeg reeën, zelfs nog eentje mooi dichtbij.

Wulpen in het veld, ze gaan echt op in hun omgeving , vallen nauwelijks op, alleen als ze in beweging komen, zie je ze. Maar Nathalie zag alles, en spotte ook deze wulpen.


En nog even een van de twee wulpen die zich wat dichterbij waagde.

De ooievaar was helemaal niet schuw.

De roodborsttapuit daarentegen was superschuw, die konden we niet van dichterbij dan dit fotograferen. Het leverde geen geweldige foto op maar wel mijn eerste robotap man van 2013 op de plaat. Ik kreeg ook de geelgors nog op de foto maar die was niet blog-waardig.

Mevrouw torenvalk hing biddend boven de weg. Gelukkig zijn die landweggetjes superrustig (nauwelijks voor te stellen als je de Razende Randstad gewend bent) dus Nathalie zette haar auto zo'n beetje dwars op de weg zodat ik deze torenvalk kom fotograferen.

Deze huismus man ging er even mooi voor zitten. Meestal zitten ze lekker verstopt in de heggen. Maar hier in Drenthe zie je nog volop mussen, en hoor je hun vrolijke getjilp, bij ons in de randstad zie je bijne geen mussen meer.

De Roek, ook een vogel die ik in het westen niet zie. Eigenlijk is het helemaal geen mooie vogel, het beestje doet ons denken aan een boosaardig oud mannetje.

En met meneer Vink eindigt deze vogelblog vol wensen die in vervulling kwamen.
Het was een prachtige dag, veel vogels gezien en het was heel gezellig om een dagje met Nathalie op pad te gaan. Dat gaan we vaker doen.

woensdag 10 april 2013

Oud Poelgeest en bosanemoontjes

Zondag 7 April zou een mooie dag worden. Loes mailde me of ik zin had om op landgoed Oud Poelgeest bosanemoontjes te fotograferen. Nou daar had ik wel zin in, dus aan het einde van de ochtend spraken we af. Voor mij lekker op fiets afstand. Yvon kwam ook en zo brachten we gezellig een middagje door tussen de bosanemoontjes. Die bloemetjes leuk fotograferen valt nog niet mee.
De mist begon rond half 12 een beetje op te trekken. Dit is de oprijlaan naar kasteel oud Poelgeest. Links is volgens mij iets van een koetshuis en de anemoontjes, die zouden links van het kasteel te vinden zijn.


Het kasteel vanaf de zijkant. De zon kwam door en het licht werd al behoorlijk hard. De anemoontjes hadden we ook gevonden, ze staan hier op de voorgrond. Op een andere plek vonden we er nog veel meer en mooier dan op dit plekje.


Een groepje bosanemoontjes, deze zijn wat roze, maar er waren ook wat wittere exemplaren. De macrolenzen kwamen tevoorschijn en we zochten allemaal een plekje om lekker ons gang te gaan.

Het werd ook veel spelen met licht, tegenlicht of toch niet.....gewoon lekker van alles uitproberen.

Een enkel bloemetje of een heel groepje, en waar leg je de scherpte?

Creatief met scherpte. Het was echt heel leuk om van alles uit te proberen, hoewel het vooral het eerste uur ook frustrerend was omdat het niet echt wou lukken.

En weer even een groepje, met tegenlicht. Dat vind ik toch het mooiste bij dit soort bloemenfoto's.

Hoe zonniger het werd, hoe meer de bloemetjes open gingen, deze had zich helemaal geopend.
 
Jammer van het bruine puntje aan een van de kelkblaadjes, want deze foto vind ik zelf verder wel erg mooi.
 Op de achtergrond klonk ook nog de schaterlach van de groene specht en we hadden constant gezelschap van een groepje halsbandparkieten.

Met zijn viertjes

Nesteldrang. Een van de halsbandparkieten kroop elke keer in een holte in de boom. Het zou mij niets verbazen als daar binnenkort jonge halsbandparkietjes zijn.
 
Na een paar uurtjes fotograferen was de inspiratie op en besloten we nog even een rondje te maken bij de nabijgelegen Poelgeest Polders. Daarover meer in een andere blog.
Deze middag was weer zeer geslaagd. Gezellig met zijn drietjes fotograferen, de tijd vloog voorbij en ik weet zeker dat ik nog vaker terug zal gaan naar Oud-Poelgeest.

zaterdag 6 april 2013

Arkemheen

 de belevenissen van een dagje polderen



Maandag 1 april, een stralend zonnige dag en ook de wind was smorgens eventjes gaan liggen. Samen met Cees en Henk bezocht ik de Arkemheen- en Putterpolder (tussen Nijkerk en Putten).
Een prachtig polder gebied waar veel weidevogels zitten en ook gaan broeden. Helaas had het koude weer ervoor gezorgd dat er niet zoveel grutto's in de polder waren dan anders (het zou een grutto paradijs moeten zijn) maar gelukkig konden we deze dag wel grutto's fotograferen en nog meer vogels, waaronder de kievit. Deze kievit kwam wel heel dichtbij de auto. Met ietswat tegenlicht kon ik er nog een redelijk portretje uit halen.
Het viel niet mee om vanuit de auto te fotograferen, ik ga toch het liefst voor een lager standpunt, maar daarvoor moet ik de auto uit, en zou ik de vogels verjagen. Dus in deze blog geen kwalitatief hoogstaande foto's maar wel een paar mooie momenten die ik kon vastleggen.

Daar issie dan, de grutto. Cees en ik hadden als wens een grutto op een paaltje (wel lekker een cliche foto want daar zijn er al duizenden van, maar toch....) maar de grutto's zaten vooral op het gras, op zoek naar voedsel. De kou is niet goed voor de grutto, het is moeilijk eten zoeken in het dorre gras en op de soms bevroren grond. Ik hoop toch dat de grutto's hier gaan broeden en dat we ergens in mei toch de grutto op het paaltje te zien krijgen.



Een stukje verderop kwamen deze hazen op ons afrennen. Ze leken haast te hebben. tja, het was Tweede Paasdag en er moesten nog wat eieren bezorgd worden.

Een mooi moment, een groep van 13 lepelaars (ik heb ze nog even nageteld, twee zitten een beetje verstopt) stond te fourageren. Vanaf de dijk konden we ze goed bekijken en een foto maken. Afstand was wel redelijk groot. Op de achtergrond zwemmen wat smienten.

En opeens gingen ze er met zijn allen vandoor. Heel bijzonder, alsof een van hen een teken geeft waarop ze allemaal tegelijk opvliegen.

Een mannetjes smient en op de voorgrond het slapende vrouwtje. toch een voordeel dat we vanuit de auto fotografeerden. Smienten zijn zeer schuwe vogels, maar voor een stilstaande auto vliegen ze niet weg.

Het Putter stoomgemaal zorgt ervoor dat de boeren in de polder geen natte voeten krijgen, oftewel, het  gemaal is noodzakelijk om de polder droog te houden.

De witte kwikstaartjes kwamen we overal in de polder tegen, maar ook zij verkozenhet gras boven de paaltjes waarop wij ze wilden hebben, ja, de natuur laat zich (gelukkig) niet dwingen.

Een tureluur, ook weer op een niet zo fotogeniek plekje. Door de hele polder heen kwamen we verschillende tureluurs tegen.

Op de plek waar eerder de lepelaars stonden, landde deze grote zilverreiger. Op deze plek zijn we trouwens even uit de auto gestapt om over de dijk te lopen, brrrr, dat viel tegen met die koude wind.
We verlieten de Putterpolder en reden naar de Arkemheen polder. Ook daar is weer een stoom gemaal, de plek waar we de auto parkeerden om van daaruit een stukje te lopen. Een gebied met veel riet, waar straks de blauwborsten en rietgorzen zingen. Nu waaide het zo hard, dat er in het riet geen vogels te zien waren.   Op de parkeerplaats kwamen we Henk Schuurman tegen en samen liepen we een stukje op.

Het arkemheen gemaal.

Dit fazanten mannetje kwam wel heel parmantig aan lopen. Zijn vrouwtje was er ook en zij was de eerste die over het slootje vloog. Meneer was niet zo dapper, na veel getwijfel aan de waterkant vloog hij ook over.

Weer vanuit de auto, een scholekster aan de waterkant.

Het is April, lente.....daar horen lammetjes bij. Het linker lammetje wilde niet op de foto en liep weg, waarna het andere kleintje volgde en zo verdwenen ze uit beeld.
"Boeh"zegt de lepelaar tegen de haas, waarop de haas er als een haas vandoor gaat.
Met deze foto sluit ik deze Arkemheen blog af. Ik denk dat er nog meer gaan volgen, want het is straks als er jonge vogels zijn en ook de boerenzwaluwen zijn aangekomen zeker de moeite waard nog eens een rondje polder te doen.
Deze dag was weer heel geslaagd, en erg gezellig met Cees en Henk. Onderweg kwamen we nog bekenden tegen waaronder Henk Schuurman, die ook een mooie website en blog heeft.
Wat mij betreft is zo'n dagje polder voor herhaling vatbaar.