donderdag 19 januari 2012

De dorstige vos en de boze zwaan

Een drinkende vos, altijd mooi om te zien. Maar als er in datzelfde water ook een zwaan aanwezig is....wat zou er dan gebeuren?


Wat hadden we een paar heerlijke dagen. De zon liet zich weer eens zien. En dan zet ik even alles opzij om daar optimaal van te genieten, want voor je het weet heb je weer weken van grijze miezer. Dus twee dagen naar de AWD.
Eindelijk weer eens damhertmannen op het Vinkenveld (vrijdag, 13JAN12). Het was maar een klein groepje, maar ik hoop dat de herten in het weiland deze mooie man gaan volgen en weer ouderwets het Vinkenveld bezetten.
 



Een ijdele zwaan.

Bij deze foto had ik een dubbel gevoel, de veren komen mooi uit, maar oh wat een lelijke achtergrond en omdat ik te snel afdrukte had ik te weinig ruimte boven de zwaan. Een moment later keerde de zwaan zijn kop naar het beton, nog lelijker.....

en daarna kreeg hij de vos door....

Vos: blijf daar zwaan, ik ben aan het drinken, dat zie je toch.
 
Zwaan: wegwezen haarbal je staat in mijn zwemwater te kwijlen.

 
Vos: oh oh....de zwaan is niet blij, maar ik heb zo'n dorst gekregen van al die hondebrokken die ik van de mensen krijg....
 
Zwaan: Ik heb je gewaarschuwd vos, ik begin nu echt boos te worden (heft vleugels)             

 
       
Zwaan, (blazend): Als je nu niet ophoepelt dan ga ik je slaan hoor. En mijn vleugels zijn heel sterk.
 
Vos (slik): Oeps, nu wordt ik toch wel bang van jou.               

 
 Vos kijkt wat beteutert: Nou dan ga ik maar. (en daarna vertrok de vos naar haar zusje die het schouwspel vanaf de kant gadesloeg.)
 
Zwaan: Mooi zo, heb ik het water weer helemaal voor mijzelf.

 



De vossenzusjes in het zonnetje. Zo naast elkaar zie je wel verschil, maar als ik een van hen tegenkom, weet ik niet wie van de twee ik voor me heb. Ze lijken toch wel erg op elkaar.


Dit roodborstje bleef heel lang zitten, zodat ik veel foto's kon maken. Jammer dat ie net niet wat vrijer op een takje zat, maar met deze foto ben ik al heel blij.


Ik vond een mooi hoekje met veel bemoste stammetjes. Een feestje voor de macrofotograaf. Helaas was het al later in de middag en had de zon zich even verstopt. Dus te weinig licht voor echt mooie macrofoto's. Maar ik ga snel terug naar dat plekje....op een zonnige dag.


Als je iemand meeneemt die nooit in de AWD is geweest, dan is het natuurlijk al heel bijzonder om herten te zien en de vosjes bij de schuilhut. Maar vosje Beauty was toch wel de verrassing, die kwamen we ineens tegen. En juist als je er niet op rekent is het zo leuk.

Beauty was weer wat schuwer dan een tijdje terug, dus toen we naderden, dook ze de struiken in.


Ik sluit af met een landschapsfoto met het hert van de eerste foto. Ik ben nogal eens geneigd meteen full in te zoomen op een hert, om het dier beeldvullend op de foto te zetten (zie eerste foto), maar als ik nou eens niet inzoom, en het dier in beeld breng in zijn natuurlijke omgeving, heb ik toch ook een mooie foto.
 
Twee dagen AWD, dubbel genieten dus.

maandag 9 januari 2012

Wilde zwanen, ze zijn er weer. Januari 2012

Iedere winter kijk ik ernaar uit....de wintergasten.
In november zag ik al de eerste grote zaagbekeenden en nu heb ik eindelijk ook de wilde zwanen weer gezien in de AWD. Op zondag 8 Januari heb ik met Henk en Herman een mooie wandeling gemaakt, met als doel....wintergasten en wilde zwanen in  het bijzonder.
Een wilde zwaan in  het warme januari licht. We hadden een mooie dag, waarop de zon zich regelmatig liet zien.
De dag begon al heel mooi, met een mooie zonsopkomst. Nou ja, echt spectaculair was ie niet, maar met zo'n boom op de voorgrond kun je er toch nog wat van maken.

We liepen een route waar bijna niemand komt. Omdat de zon nu laat op komt, heb je al meteen bij de ingang veel mensen, wij kiezen toch altijd voor de rusigere stukken. En dan is het handig als je met Henk en Herman loopt, die kennen de AWD op hun duimpje.
We kwamen geen mensen tegen, maar ook weinig wild, een paar damhertjes, die hier een stuk schuwer zijn dan de hertjes die zich bij de ingang ophouden.
Het infiltratiegebied, de plek om wintergasten tegen te komen, zoals krooneenden, grote zaagbekken, wilde zwanen of brilduikers. We hebben ze allemaal gezien deze dag...maar op een andere plek als deze. Maar wat is het landschap mooi, dat goudgele riet weerspiegelend in het water.
Twee krooneendmannetjes met tussen hen in een vrouwtje. Dit zijn hele mooie eendjes, met hun grote ronde kop.
 
En daar was de eerste wilde zwaan, die meteen nog een showtje poetsen en fladderen weggaf. Jammer dat ik pal tegen de zon in moest fotograferen.
Wat meer noordelijk in het infiltratie gebied troffen we deze wilde zwaan, heel dichtbij en mooi in het zonnetje.
Aan de andere kant van het water....een hele familie.
Grote zaagbekeenden, de mannetjes hebben een zwarte kop, de vrouwtjes een bruine kop met punkhaar ;-), de aalscholver kwam even snel langs zwemmen, hij wou ook graag op de foto. De aalscholver is geen wintergast, deze watervogel is het hele jaar aanwezig. In het voorjaar zitten ze massaal op hun nesten en maken ze een enorm kabaal.
Een krakeendmannetje. Krakeenden zijn in de wintermaanden ook veel te zien in de waterleidingduinen.
Het Vinkenveld in de namiddag zon. We waren al bijna 7 uur op pad. Maar elke keer weer vergeet ik de tijd en ga ik gewoon helemaal op in alles wat ik zie op zo'n dag.
Dit hert stond aan de bosrand, vlak bij het pad. We liepen hem bijna voorbij. Hij stond ons heel stil aan te kijken.
En zo eindigde de mooie wandeling, het was heerlijk weer, ondanks het straffe briesje, we hebben wilde zwanen gezien en het was gewoon weer een leuke gezellige dag.
Ik had mijn vitamientjes AWD hard nodig, en heb ze die dag dubbel en dwars gekregen.
Deze blog plaatste ik per abuis, de bedoeling was om een stormachtige blog van het Katwijkse strand te plaatsen, die komt dus de volgende keer.

zondag 8 januari 2012

Achter de wolken.....

...Schijnt de zon
Wat een onstuimige dagen.....weken...maanden (als het in Januari zo door blijft gaan).
Met een beetje geluk zit er een dag tussen dat het wat rustiger is en de zon zich even laat zien.
Op zo'n dag kunnen er nog steeds dreigende wolkenluchten hangen, maar daarachter laten de zonnestralen zien dat het toch best een mooie dag is.
Deze fotoserie is nog van 30 december, dat was zo'n schaarse zonnige dag waarop ik het AWD in ben gegaan om daar een middagje rond te sruinen.
Damhertjes, wat is het AWD zonder deze mooie dieren. Veel hindes en jonge dieren, maar waar zijn nou toch die damhertmannen gebleven. Dit hertje stond wat te grazen en ik ben gaan zitten om het diertje (en de andere herten) rustig te bekijken, af en toe een foto nemend. Hier keek het hertje even om en ik drukte af.
Damhertjes in de zon...
Nog steeds zittend op hetzelfde plekje kwamen de herten gewoon langs lopen.
Ook de jonge hertjes waren aanwezig en ze zijn al bijna net zo groot als de volwassen hindes.
Dat het een mooie dag was is hier wel te zien. De gaai zit lekker in het zonnetje, en daarachter, waarempel...blauwe lucht.
Pimpelmeesjes waren ook weer volop aanwezig, deze foto moest ik tegen de zon in nemen.
Het prachtige landschap van de Amsterdamse Waterleidingduinen,het goudgele riet, het water waarin de wolken spiegelen. Hier kun je toch uren rondlopen, en met een beetje geluk kom je geen mensen tegen, maar zie je wel vogels of een vos of ree.
 
Ik kwam op het groot Zwarteveld en ineens verdween het zonnetje achter een donkere buienwolk. Zou het droog blijven?
Ja hoor, achter de donkere wolk straalde de  zon haar licht bundels uit. De wolk dreef over en ik wandelde genietend van de mooie dag door naar de uitgang Zandvoortselaan.
In deze tijden van grijs, nat en onstruimig weer, ben ik helemaal blij met zo'n zonnige dag.
En dan geniet ik er nog meer van dan anders.